A distinción de calcio orgánico e calcio inorgánico

A distinción entre calcio orgánico e calcio inorgánico reside na súa natureza química, fonte e biodisponibilidade. Aquí tes un desglose das diferenzas entre os dous:

Calcio orgánico:

1. Natureza química:
   • Os compostos de calcio orgánico conteñen enlaces carbono-hidróxeno e derivan de organismos vivos ou de fontes naturais.
   • Os exemplos inclúen citrato de calcio, lactato de calcio e gluconato de calcio.
2. Fonte:
   • O calcio orgánico adoita obterse a partir de alimentos de orixe vexetal, como as verduras de follas verdes (rezas, espinacas), noces, sementes e certas froitas.
   • Tamén se pode obter de fontes animais como produtos lácteos (leite, queixo, iogur) e peixes con ósos comestibles (sardiñas, salmón).
3. Biodispoñibilidade:
   • Os compostos de calcio orgánico xeralmente teñen unha maior biodisponibilidade en comparación coas fontes inorgánicas, o que significa que son máis facilmente absorbidos e utilizados polo corpo.
   • A presenza de ácidos orgánicos (por exemplo, ácido cítrico, ácido láctico) nestes compostos pode mellorar a absorción de calcio nos intestinos.
4. Beneficios para a saúde:
   • O calcio orgánico de fontes vexetais adoita achegar beneficios nutricionais adicionais, como vitaminas, minerais, antioxidantes e fibra dietética.
   • O consumo de alimentos orgánicos ricos en calcio como parte dunha dieta equilibrada apoia a saúde xeral dos ósos, a función muscular, a transmisión nerviosa e outros procesos fisiolóxicos.

Calcio inorgánico:

1. Natureza química:
   • Os compostos inorgánicos de calcio carecen de enlaces carbono-hidróxeno e normalmente son sintetizados quimicamente ou extraídos de fontes non vivas.
   • Os exemplos inclúen carbonato de calcio, fosfato de calcio e hidróxido de calcio.
2. Fonte:
   • O calcio inorgánico atópase habitualmente en depósitos minerais, rochas, cunchas e formacións xeolóxicas.
   • Tamén se produce amplamente como suplemento dietético, aditivo alimentario ou ingrediente industrial mediante procesos químicos.
3. Biodispoñibilidade:
   • Os compostos de calcio inorgánico xeralmente teñen unha biodisponibilidade máis baixa en comparación coas fontes orgánicas, o que significa que son absorbidos e utilizados de forma menos eficiente polo corpo.
   • Factores como a solubilidade, o tamaño das partículas e as interaccións con outros compoñentes da dieta poden influír na absorción do calcio inorgánico.
4. Beneficios para a saúde:
   • Aínda que os suplementos de calcio inorgánico poden axudar a satisfacer as necesidades diarias de calcio, poden non proporcionar os mesmos beneficios nutricionais que as fontes orgánicas.
   • O calcio inorgánico pódese usar en varias aplicacións industriais, como a fortificación de alimentos, tratamento de augas, produtos farmacéuticos e materiais de construción.

• O calcio orgánico deriva de fontes naturais, contén enlaces carbono-hidróxeno e normalmente é máis biodisponible e nutritivo en comparación co calcio inorgánico.
• O calcio inorgánico, pola súa banda, sintetízase quimicamente ou extráese de fontes non vivas, carece de enlaces carbono-hidróxeno e pode ter unha biodisponibilidade máis baixa.
• Tanto o calcio orgánico como o inorgánico desempeñan un papel importante para satisfacer as necesidades de calcio na dieta, para apoiar a saúde dos ósos e para satisfacer diversas aplicacións industriais. Non obstante, xeralmente recoméndase consumir unha dieta equilibrada rica en fontes de calcio orgánico para unha saúde e nutrición óptimas.